พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535 หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า พ.ร.บ. ประกันภัยภาคบังคับ (พ.ร.บ. พ.ร.บ. คุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535) เป็นกฎหมายที่บังคับให้ผู้ขับขี่ที่มีรถใช้บนท้องถนนทุกประเภทต้องทำประกันภัยภาคบังคับ เพื่อคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ ได้แก่ ผู้โดยสาร ผู้เดินถนน สัตว์เลี้ยง และทรัพย์สินอื่นที่เสียหายจากรถ
โดย พ.ร.บ. ประกันภัยภาคบังคับกำหนดให้รถทุกประเภทที่มีผู้ขับขี่อายุตั้งแต่ 15 ปีขึ้นไปต้องทำประกันภัยภาคบังคับ โดยคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ ดังนี้
- กรณีเสียชีวิต จ่ายค่าสินไหมทดแทน 500,000 บาท
- กรณีทุพพลภาพถาวรสิ้นเชิง จ่ายค่าสินไหมทดแทน 500,000 บาท
- กรณีทุพพลภาพถาวรบางส่วน จ่ายค่าสินไหมทดแทนตามอัตราที่คณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยกำหนด
- กรณีบาดเจ็บ จ่ายค่าสินไหมทดแทนตามใบรับรองแพทย์ ไม่เกิน 500,000 บาท
- กรณีสูญเสียอวัยวะ จ่ายค่าสินไหมทดแทนตามอัตราที่คณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยกำหนด
- กรณีสูญเสียสายตา จ่ายค่าสินไหมทดแทน 100,000 บาท
- กรณีสูญเสียการได้ยิน จ่ายค่าสินไหมทดแทน 100,000 บาท
- กรณีสูญเสียความจำ จ่ายค่าสินไหมทดแทน 100,000 บาท
- กรณีสูญเสียจมูก จ่ายค่าสินไหมทดแทน 100,000 บาท
- กรณีสูญเสียลิ้น จ่ายค่าสินไหมทดแทน 100,000 บาท
- กรณีสูญเสียฟัน จ่ายค่าสินไหมทดแทนตามอัตราที่คณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยกำหนด
- กรณีเสียชีวิตหรือทุพพลภาพถาวรสิ้นเชิงของทารกในครรภ์ จ่ายค่าสินไหมทดแทน 250,000 บาท
- กรณีบาดเจ็บหรือสูญเสียอวัยวะของทารกในครรภ์ จ่ายค่าสินไหมทดแทนตามอัตราที่คณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยกำหนด
- กรณีสูญเสียทรัพย์สินอื่นที่เสียหายจากรถ จ่ายค่าสินไหมทดแทนตามมูลค่าที่แท้จริงของทรัพย์สิน
ผู้ประสบภัยจากรถสามารถเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนจากบริษัทประกันภัยที่รถที่ก่อเหตุได้ โดยต้องยื่นคำขอเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนภายใน 1 ปีนับแต่วันที่เกิดอุบัติเหตุ
นอกจากนี้ พ.ร.บ. ประกันภัยภาคบังคับยังกำหนดให้บริษัทประกันภัยต้องจ่ายเงินชดเชยเบื้องต้นให้กับผู้ประสบภัยจากรถภายใน 7 วัน นับแต่วันที่บริษัทประกันภัยได้รับคำขอเรียกร้องค่าสินไหมทดแทน